Dorpshuissessies: 'Een leuke behapbare club'.

door: Marieke de Groot

Wie denkt dat een Dorpshuissessie een toevallige samenkomst van enkele lokale muzikanten is, heeft het helemaal mis. Marjo Fleuren, Huub Bouma, Wim Moltmaker en Ton Ensing, het brein en de handen achter de Dorpshuissessies vertellen met veel enthousiasme over het onderwerp dat hen - naast iets van noaberschap of is het vriendschap? - tot elkaar brengt. De eerste keer sprak ik ze tijdens een vergadering bij Marjo thuis. Dat was in december vorig jaar, toen 'alles' en dus ook de Dorpshuissessies stil lag. Nu de lockdown achter de rug is en Garmerwolders en Thesingers weer onder hun steen vandaan zijn gekropen, spreek ik voorafgaand aan de editie op 21 mei aanstaande in De Leeuw (noteer!) met Ton Ensing en Marjo Fleuren. Met warmte vertellen ze over 'de leuke behapbare club' zoals Ton het gezelschap typeert. Vier keer per jaar zorgen zij er voor dat beginnende en iets verder gevorderde bandjes, duo's of eenmansformaties een podium krijgen in één van de dorpen.

DHSessies-team4.jpg

Ton is de enige Thesinger in het gezelschap en hij voelt zich helemaal thuis tussen de drie Garmerwolders die samen de Dorpshuissessies organiseren. Hij is ergens in 2019 bij de club gekomen die al bestaat sinds 2013. Marjo: 'De Dorpshuissessies zijn destijds voortgekomen uit de Rijdende Popschool. De allereerste editie was een avond waar de bandjes die vanuit de Popschool waren ontstaan, optraden. 'Als muzikanten kom je op een gegeven moment op het punt dat je toe bent aan spelen voor publiek. De Popschool leverde dus de artiesten en daar konden we prima een avond mee vullen'. Marjo was hier vanaf het begin bij betrokken; in de organisatie en als leerling van de Popschool. 'Ik ben erin gerold omdat er een bandje was die een drummer zocht. Ik heb vroeger pianoles gehad, een beetje gitaar gespeeld en heb ook wel gezongen. Ik dacht: ach, laat ik dan maar de drummer zijn'. Marjo oefende aanvankelijk op een drumstel dat in De Leeuw stond, maar enthousiast en gedreven als ze is, schafte ze al vlot een eigen drumstel aan en nam drumles. Zo werd ze gegrepen door het hele gebeuren rond bandjes enzo, vertelt ze nu met enig gevoel van understatement.

Groove

Marjo is inmiddels alweer aan haar tweede formatie gebonden. Samen met onder andere Maarten Strik, haar geliefde die de bassist is, verzorgt ze de groove van Just Practice, de band waarmee ze op 21 mei voor het eerst gaat spelen. De groove is het ritme, de 'hartslag' van de muziek. Al mijmerend over de historie van de Dorpshuissessies, spreekt hier de vrouw die gerust het kloppend hart van de Dorpshuissessies genoemd kan worden. 'Marjo is onze drive', zegt Ton. Marjo: 'Op een gegeven moment veranderde de samenstelling van de Dorpshuissessies; we hebben toen een wat minder levendige periode gehad. Maar om me heen kwam steeds die vraag: Wanneer gaan jullie weer?' Eenpittertje Marjo besloot de boel nieuw leven in te blazen en benaderde gaandeweg wat mensen. Eerst Wim, toen Huub en later Ton, wat uitgroeide tot wat Ton 'de leuke behapbare club' noemt. Met behapbaar bedoelt hij simpelweg dat alle ingrediënten voor een Dorpshuissessie in huis zijn. 'Niet te veel, niet te weinig, precies goed', zegt hij.

Ton is bij de club gekomen vanwege zijn ervaring met het programmeren van muziek op festivals. Hij was betrokken bij grote podia als Simplon, de jaarlijkse Zomermanifestatie in het Stadspark en bij het festival van waaruit later Noorderzon ontstond. Ton is bovendien bekend van 'Meziek mit Bus', de jaarlijkse roadtrip langs cafés in Groningen, waaronder Thesinge. Ton is van oorsprong tekstschrijver; hij zorgt dan ook voor de publiciteit en de website dorpshuissessies.nl

De eerste post-lockdown Dorpshuissessie hebben we er inmiddels opzitten. En die werd goed bezocht, vertelt Ton. Ongeveer 80 mensen kwamen naar Dorpshuis De Leeuw. Een deel van het publiek kwam uiteraard uit de dorpen. De optredende artiesten namen veel eigen publiek mee. En dan is er Huub Bouma, die dankzij zijn vaardigheden op sociale media zijn netwerk van regionale muziekliefhebbers op de been weet te brengen. Wie de Dorpshuissessies bezoekt zal het niet ontgaan: de avonden trekken muziekliefhebbers van binnen en buiten de dorpen. 'Daar zijn we blij mee natuurlijk', zegt Ton. 'Maar er kan nog veel meer bij hoor'. Hiermee doelt Ton met nadruk op inwoners van Garmerwolde en Thesinge. Om kennis te maken met buurdorpsgenoten, met muziek die wordt gemaakt door mensen uit de regio, of om gewoon bij elkaar te zijn.

Organisch proces

Gewoon bij elkaar zijn, dat was ook de indruk die ik kreeg bij de bijeenkomst op die duistere decemberavond eind vorig jaar. Ondanks de anderhalve meter en het schaarse licht, brandde het vuurtje fel. De Dorpshuissessies lagen weliswaar op hun gat, maar Marjo, Huub, Ton en Wim niet. Ze bespraken plannen en mogelijkheden om 'straks' de Dorpshuissessies weer op te pakken. Zonder agenda, zonder voorzitter of notulist. De club kwam gewoon samen om in verbinding te blijven tot er betere tijden zouden aanbreken. 'Het komt allemaal wel goed', zo beloofden ze.

Zo is het precies als Ton vertelt hoe zo'n Dorpshuissessie tot stand komt. 'Het is een organisch gebeuren', schetst hij. 'We komen bij elkaar en prikken eerst een datum. Dat is best een gedoe nu alle activiteiten weer starten. Het idee is om de Dorpshuissessies de ene keer in het Trefpunt in Thesinge te laten plaatsvinden en de andere keer in Dorpshuis De Leeuw. Zo hopen ze bewoners van beide dorpen te bedienen. Het is natuurlijk heel erg fijn als je na zo'n avond vol gezelligheid lekker snel thuis bent, lopend of rollend. Daarin verschillen Thesingers en Garmerwolders niet, vandaar de afwisseling wat betreft de locatie. 'Ton: 'We hopen dat we met de Dorpshuissessies een kruisbestuiving kunnen bewerkstelligen, zodat de dorpen ook via de muziek samenkomen'. Om die reden worden de Dorpshuissessies de ene keer in Thesinge en de andere keer in Garmerwolde georganiseerd. Verbinding maken is dus een doel en muziek maken het middel. Hoe leuk!

Terug naar het organische proces dat tot een Dorpshuissessie leidt. Wat helpt zijn de verschillende kwaliteiten die in de club vertegenwoordigd zijn, vertelt Ton. 'Marjo speelt zelf in een band en zij heeft veel contacten met andere bandjes in de regio. En ze is enorm gedreven. 'Zij nodigt muzikanten uit om te komen spelen en daar is ze goed in. Ze laat zich ook inspireren door de anderen natuurlijk; we hebben allemaal wel veel connecties op het gebied van muziek. Wim kent veel mensen uit Garmerwolde die muziek maken; hij is lokaal goed op de hoogte van wie wat wil en wie kan. Bovendien is Wim goed in het aankondigen van de acts als ze eenmaal op het podium staan. Hij is enthousiast en altijd goed geïnformeerd. Door zijn eigen ervaring als drummer kent hij de mores van de muziek en hij speelt daar doorlopend op in op allerlei manieren. 'Bovendien', aldus Ton, kan hij ontzettend lekker koken voor grote groepen en dat is heel belangrijk. We leggen optredende artiesten lekker in de watten', lacht Ton. 'Dat wordt wel eens vergeten. Muzikanten moeten zich welkom en gewaardeerd voelen omdat ze komen optreden, ook al is het podium niet heel groot. Dat willen we omdat het zo hoort, vinden we. Na de soundcheck en voordat de avond losgaat eten we samen met de artiesten en iedereen van de organisatie. Verwennerij helpt om een beetje ontspanning te brengen', zegt Ton. Hoewel de aanloop organisch is, verloopt een dorpshuissessie zelf volgens een behoorlijk strak draaiboek, vertelt Ton. 'We beginnen 's middags met alles klaarzetten. De vaste geluidsman is er al om 14 uur. Na afloop drinken we nog een biertje samen en praten we na over de avond. We hopen dat dit helpt om andere muzikanten warm te krijgen om hier te komen spelen'.

DHSESSIES-TON ENSING2.JPG

Spannend

Een avond begint meestal met een formatie die in de samenstelling van dat moment nog weinig podiumervaring heeft. 'Dat is ontzettend spannend', zegt Ton. Wie is mijn publiek? Wat wordt van ons verwacht en gaan we dat waarmaken? Zal ons repertoire aanslaan? Is de opbouw van de set in orde? Het zijn vragen die een argeloze bezoeker wellicht veel minder bezighoudt dan de artiesten. Ton: 'Maar het valt nooit uit te vlakken en het geldt voor iedereen, of je nou voor de eerste keer optreedt voor publiek of al wat optredens achter de rug hebt'. Podiumervaring opdoen, een drempel overgaan, nieuwe dingen uitproberen voor publiek; via de Dorshuissessies worden muzikanten geholpen om te winnen aan vertrouwen, te toetsen wat goed en minder goed werkt en zo grenzen te verleggen. 'De tweede act is vaak iets meer ervaren dan de eerste', maar dit is geen harde afspraak. 'Het komt ook voor dat we een avond dat anders programmeren. De laatste sessie is de uitsmijter, dat kan een band zijn die iets nieuws wil uitproberen of een band waarvan we weten dat succes gegarandeerd is. Hoewel we dat nooit precies kunnen nagaan', zegt Ton, 'omdat de enthousiastelingen blijven en afhakers dan meestal al naar huis zijn, ha ha ha'.

Wat kost het?

'Huub Bouma is de man van de subsidies. Hij heeft daar kijk op en duikt er bovenop. Het gaat vooral om structurele subsidies, zoals het Loket Leefbaarheid. Momenteel zijn we bezig met het regelen van een incidentele subsidie voor een speciale, eenmalige Dorpshuissessie-editie. Huub is daarnaast erg thuis in de muziek, hij houdt zich vaak op in de Groninger scene. Zo haalt hij behalve publiek ook middelen naar de dorpen. We proberen steeds om muzikanten te betalen voor hun optredens, ook al is het een klein bedrag'. Dat is onderdeel van de verwenstrategie, maar zorgt ook voor goede pers onder andere artiesten. 'Als mensen hier graag komen spelen en we soms een beetje kunnen uitpakken, zal zich dat op termijn gaan uitbetalen, verwachten we'. Ton: 'Desondanks broeden we op een manier om inkomsten te verwerven. Het kost niet alleen geld om een bandje in de lucht te houden, het kost ook wat om muzikanten te binden aan de Dorpshuissessies'. Marjo vult aan: 'Publiek is uiteraard belangrijk voor de dorpshuizen en we streven ernaar dat de Thesingers zich welkom voelen in Garmerwolde en de Garmerwolders in Thesinge. Leukst is natuurlijk als het publiek zich gaat mengen en daarmee de beide dorpshuizen steunt'.

Het verhaal van Ton en Marjo nodigt uit om kosten en baten te wegen....de volgende Dorpshuissessies is gepland op 21 mei in de Leeuw. 'Eigenlijk was Thesinge aan de beurt, maar het Trefpunt was die dag al geboekt. Onze motor Marjo heeft een gaatje weten te vinden bij de Leeuw', glundert Ton. Wat staat er op het programma? 'We starten dus met Just Practice, een wel zeer lokale formatie waar Marjo zelf in speelt en Maud Onderstal -bekend van de onvolprezen Daip- vocaal in actie gaat komen. Daarna staat Cynn geprogrammeerd. Cynn is docent bij de Popschool en voor veel muziekliefhebbers dus al een bekend gezicht. 'Cynn was al eerder gevraagd, maar toen kon ze niet. Maar nu gelukkig wel'. Als afsluiter hebben we deze keer The Small Town Bandits, een band uit Groningen. Zij gaan wat nieuwe dingen uitproberen'. 'En na afloop hebben we een afterparty met een lokale DJ!', roept Marjo. 'Lekker dansen!'

Wauw! De toegang is gratis!